Τον νεκρό δεν τον τιμάς με κλάμα αλλά με πράξεις
Ένας συνάδελφος, ένας συνοραματιστής, ένας φίλος.
Ο Σάββας Θωμαϊδης με το πάθος του, με την όρεξη που είχε για την αμπελουργία και για την οινοποίηση “έδωσε τη ζωή του”.
Σε μια στιγμή απροσεξίας, ο σιωπηλός εχθρός του οινολόγου κατά τον τρύγο, το διοξείδιο του άνθρακα, ρούφηξε την ψυχή του μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Το συμβάν αυτό ήταν τραγικό και παράλληλα ένιωσα πόσο σημαντική ήταν η δραστηριότητα της οινοποίησης όχι μόνο για το Σάββα αλλά και για την οικογένεια του, που τον στήριξε όλα αυτά τα χρόνια.
Μου άγγιξε την ψυχή , όταν πήγα στο οινοποιείο να βοηθήσω την κατάσταση την μέρα του χαμού…ο αδερφός του Σωτήρης, ήθελε να κάτσει δίπλα μου να με βοηθήσει με τις δουλειές της ημέρας, τις οποίες ο Σάββας θα έπρεπε να είχε κάνει.
Ο Σωτήρης έπρεπε να πάει σπίτι να αποχαιρετήσει τον αδερφό του, να του πει το τελευταίο αντίο, αλλά έβρισκε τρόπο και αιτία ώστε να κάτσει μέσα στο οινοποιείο να κάνει και την πιο απλή δουλειά, λέγοντας χαρακτηριστικά:
”Τον νεκρό δεν τον τιμάς με κλάμα αλλά με πράξεις”.
Σάββα δεν θα σε ξεχάσουμε και το όνειρο σου δεν θα σβήσει ποτέ.
– Νικόλαος Αγοραστός